(ascolta in viva voce)
A valigia n’ ‘na màngh… n’ l’auta a bursètta
Cam’n’nu o Generàu Cascìngh, n’ na giurnàda d fìngh Öttövr
ancöra sötta l’oggi o sö
Anu l’àriu sbàttua, d cöddi c’ana fàit n’ viàgg ddöngh
Eh già, sunu döi ciaccësi ch’ ven’nu do Nord Itàlia fìngh zzà
O paìs, pa fèsta dî morti.
Cöss viaggétt iéddi u fànu agnad’ann
Nan sö p’ purtè i sciùri e so mòrti
Ma p’rchì su assài f’ziunàdi a Ciàzza ch’ i fës nàsc.
Jéu, u marì, cam’na anànzi, drìtt pa so stràta
ha prèscia d’ r’vè n’ càsa so.
Jédda, a mugghièr, ggh va d’arréra.
U pass n’ po’ ciù lent. Ma qual è u mutìv?
P’rchì iédda ha ess ciù stànca?
Nòn’zi, u mutìv nan è cöss.
I so oggi nan anu pr’mùra!
Sunu d’siösi d’ guardè i banchétti ca v’rdùra o m’rcatin.
Ddà v’rdùredda tant d’siàda o Nord Itàlia!
S’ha vuléss cattè öra, tutta. Purtèr’s’la ‘n càsa,
cum’nzèla a pulziè e a coc’r’ prima d’ svutè a valigia.
‘Ncòrch vòta, no so avant e ‘ndrè Nord-Sud
ha cap’tàt pròpriu accuscì.
Quànn eccu, ndé v’sgìcnanzi du banchètt d’ Màriu,
Ungh dî so amìsgi v’rdùrari,
Succèd ‘ncòch còsa ch’ sa d’ commovent.
Màriu, o baröm ch’avèa già scarù a föm’na n’luntananza,
Ggh pòrz a màngh, e dìntra chi ggh’è?
‘NA BEDDA F’CUDDÌNA, arangìngh e giàlla
È a so manéra d’ féggh’ a bonturnàda.
Ggh’a vuless munnè, p’ feggh‘la mangè ‘ndo mumént stìss
àncura tutta ‘ntabarrada e sèmpr ca valigia n’ màngh.
:<<Benturnada a Ciàzza, s’gnù! A vè stànca,
s’ r’criàss cu sta bedda f’cuddìna! Ora ggh’a munn’>>.
A föm’na s’ fèrma ‘n mumènt p’ saluèrlu,
mozionada p’ cöss gèst
ch’av u savör da vèra am’cìzia, du’ veru affettu.
Eccòm s’ha vulèss mangè da bedda f’cuddìna!
Ma, cèntu passi anànzi, ggh’è so marì
Ch’ ‘nprimis, i f’cudd’ni nan ggh piàsginu
P’ secönn, av pr’mùra d’ r’vè ‘n càsa
(mànch s’avéss f’gghétti cu spett’nu)
Tèrza e urt’ma còsa, jéu nan è purtà p’ sti fastucchi.
No méntr s’ha f’rmà p’ guardè a scèna e i so oggi par ch d’sgess’ru
“Avà, Rosà, mòv’t, ggh’ai désg giörni d’ témp
p’ mangèt tutta a v’rduredda e i f’cuddìni ch’ voi”
A föm’na, ch’ capisc so’ marì o’ barbariar d’ l’oggi,
p’ nan fè chiàcch’ri mànch bonu r’vadi a Ciàzza,
u scuta e s’ sp’dugghia a cam’nè.
Talìa arréra a bedda f’cuddìna
t’nùa n’dda màngh cu tanta d’l’catèzza
mànch s’ nan avèss spini.
Cussà comm’ava èss dözz?
“Nònzi, gràzi cu tutt u cör, CÒM S’ L’AVĖSS ACCETTAT”
Dumàngh mattìngh n’ v’döma.
